Favoriet

Favoriet

Elk seizoen is favoriet
De herfst, de geuren
De lente, de zachte zon
De zomer, de kleuren
De winter, het warme vuur

Steeds opnieuw zeggen we
Wat is dit seizoen toch fijn
Dat komt omdat wij samen
Die seizoenen zijn

De verte

Hallo roze lucht met hier en daar een zwaluw
warm onthaal van koele zomeravond
een oproep tot eenzaam denken
en langzaam constateren dat de verte
ver is en je er nooit helemaal kunt komen

Zal de boom naast mij zich soms ook
zo alleen voelen zoals ik nu ondanks
mijn rijkdom en de mensen achter mij
want de rij bomen in de verte, hoewel
duidelijk te zien is niet te bereiken

Het gras is zichtbaar groener daar
aan de overkant maar dat komt puur
omdat ik vergeet naar de bodem hier
te kijken en uur na uur mijn lichaam opgaat
in eigenlijk niets en alleen de verte blijft

Toch nog genoeg cognitief bedenk ik
dat als ik daar eenmaal ben beland
dat geen verte meer is en waar ik nu ben
juist wel dus ik besluit tevreden me niet
te verplaatsen zoals de boom naast me

De zon en de maan

De zon zei
tegen de maan
het is tijd
je kunt weer gaan

Toen de maan
verdrietig verdween
zag ze hoe
de zon fel scheen

Maar een ster
zei in de nacht
wijze woorden
fluisterend zacht

Zonder jouw
mooie maneschijn
zijn zonnestralen
lang niet zo fijn

Seizoenen

weet je nog hoe
zware windstoten
ons tegen de borst
stuitten jij en ik
lotgenoten

daarna de sneeuw
met een dikke laag
de woorden en tranen
bedekten gelukkig
maar traag

warme zonnestralen
zachtjes strelend
ik accepteerde
de lente twijfelachtig
helend

en nu de zomer
dan vol overtuiging
heet intrede maakt
geef ik me bloot
en zing

De Amstel

Soms is de dag begonnen
Was je de dekens nog niet zat
Maar fiets je langs de Amstel
Dan ineens vergeet je dat