Het tocht sinds je weg bent
De ruimte is leger dan ik hem ken
Je kwam en beloofde schone dingen
Het nut daarvan begint door te dringen
Eenmaal klaar sprak je over
niet geringe
gestegen
afzuigcapaciteit
Daarna namen we afscheid
Het tocht sinds je weg bent
Ik mocht de roosters niet dichtdraaien
maar deed het toch
Het tocht, omdat je het stof weghaalde
Op bepaalde momenten mis ik het
reepjes zonneschijn verlichten takken van gisteren
rode gezichten van warmte
vandaag weer kouder
we zijn ouder nu het hout op is
het vuur gedoofd
het hoofd koel
we bedoelen het nog steeds goed
warme harten
groene vingers
maar langzaam, zoals de nacht ons overkwam
ontnuchterend, donker
zijn wij gestopt
met het stil staren in de vlam
1.
De korsten brood
Grote stapels flessen
Vloeistof gelekt
Gedekte tafels
Rafelrandjes
Langzaam vertrekkend verkeer
We ruimen resten op
Gisteren is niet meer
2.
De takken van gisteren
vertikken opnieuw te branden
Vandaag geen vuur
Geen kamp
Geen dampende geuren
Kleuren van thuis
waar verwarming normaal is
centraal is
Het is vrijdag, eind van de middag. Kortom: borreltijd met collega’s. We zitten met zijn vieren op de stoep voor het huis van Judith, in de 2e Daalsebuurt. Judith zegt dat ze op de stoep veel dingen meemaakt. Ze zit er vaak, want daar staat het bankje en aan het eind van de dag schijnt de zon op dat bankje. Nu ook. Het is een warme lenteavond: we smeren zelfs zonnebrandcrème op. We drinken prosecco en bier. We eten broodjes en olijven. Meer hebben we vandaag niet nodig. Meerdere mensen lopen, fietsen en rijden langs. Ze kijken jaloers naar ons. Of ze worden vrolijk van het tafereel. Bijna iedereen zegt ‘eet smakelijk’.
Dan komt in de verte een vrouw aanlopen. Ze heeft een leren jurk aan tot op haar knieën en daaronder halflange laarzen. Ze komt op ons af. “Hallo!” begroeten we haar vrolijk. Van prosecco en bier en vrijdag en zon en weinig eten word je vanzelf vrolijk, als je dat niet al was. “Hallo, dat ziet er leuk uit”, zegt ze. We vragen of ze erbij wil komen zitten, maar ze antwoordt dat ze eigenlijk op zoek is naar de Christelijke worshipactiviteit. Dat zou in deze straat plaats moeten vinden. We doen net alsof we weten wat dat inhoudt en doen ons best om via Facebook en Google te vinden waar het zou kunnen zijn. Judith besluit de vrouw naar het buurtcentrum verderop te sturen. Daar zijn wel eens vaker bijzondere activiteiten. Ze bedankt ons en wenst ons nog veel plezier.
